De omloop begon vanmorgen
met een zwarte zon.

Alsof de Tartaros
ondersteboven was gekeerd:

vlokken loskomende
fokking hell – drommen

uitgebeende ochtenden
in een nutshell.

Ik probeerde nog met Esperanto
(adagio, ma non tanto)
een goed verstaander te vinden
of verzinnen, desnoods.

Maar de Turkse trom
herhaalt: rom-bom,
en verstomt.