Heb jij wel eens geschoten? Mooie plaatjes,
groot wild gezien? Je ogen blootgesteld
Aan roes, volledig vrij, met veel geweld?
Of sus je mij in slaap met loze praatjes?

Het stil moment suprème wordt uitgesteld
Zolang je, vlammend, in de verte tuurt
Alvorens je met volle kracht, ja vuurt!
(Zo heet en snel dat je bent kalltgestellt.)

Men leert niet schieten op de korte baan.
Nee, eerder springt een overspannen haan
Uit zijn verband en schiet zijn doel voorbij.

Misschien was toch mijn loop wat ongericht.
Mijn dood was klein, maar groots was het gezicht,
Veel groter dan begroot was – ook door mij.

© Danny Habets, eind mei 2023