Je zit als een boom
aan tafel, maar verkeerd
geplant kijk je loom
om je heen. Je hebt geleerd

te leven, waarom bederft de vrucht
in je schoot, verdorren je bladeren?
Hoe harder je van mij wegvlucht,
des te sneller zal ik naderen.

Alles wat je doet, lijkt
te bloeien, zolang niemand kijkt
(Dat is de dood in de pot).

Het laat wie dan ook koud
dat jij niet zo van regels houdt.
Verwaaien in de wind is je lot.

© Danny Habets, 2007, 2011.