De verdwenen gast

Niks geen niets, iets minder nog
Dan vrijwel nihil, de niettegenstaande 
Ideeënloosheid: vriendelijke doch
Nietsontziende, haastig betraande

Onaangedaanheid. Vlechting
In het nieuwe jaar, het aanstaande,
Zo men elke aanvechting
Weerstaat, zo gaande-

Weg, langs de neus weg, de mond
Open en bloot, met de dood
Op de lippen, liederlijk afgerond
Tegen de klippen op, ongenood.

Tijdelijk op bezoek

Hoe dat dan zit, met die lieden?
Ik weet het ook niet, maar
Ik kan ze moeilijk in het openbaar
Tentoonstellen. Of verbieden.

Ik zet mijn beste beentje ergens
Waar het goed toeven lijkt,
Maar wie beter toekijkt,
Weet: dat is dus nergens.

Jij bent voor mij een hele bezoeking,
Ondanks / dankzij je bekoorlijkheden.
Ik had dit liever allemaal vermeden.
Och, breng mij toch niet in verzoeking.

© Danny Habets, op een grauwe 2 januari 2023